Bravoure!!

You appeared in 14 searches`, een berichtje van Linkedin. Vroeger was ik daar regelmatig op te vinden, maar sinds de stap naar La Douce bezoek ik dit forum bijna nooit meer. Hat aantal was ooit veel hoger, maat toch, blijkbaar 14 keer een match. Op basis van mijn CV dan. Je vraagt je toch af welke functies dat zijn. Ik heb immers het roer nogal heftig omgegooid. Nou, verkoop- en marketingfuncties. Hier en daar een functie in HR, maar die zouden toch echt eens hun eigen search algoritmes tegen het licht moeten houden. Als het bij hen in de kern al fout gaat, dat doet het ergste vrezen.

Commerciële posities waarvoor je een vlotte babbel nodig hebt. Vroeger zou dat absoluut goed gekomen zijn. Mijn tempo in het Nederlands ligt hoog. Ik kraam aardig wat onzin in een minuutje. Maar in het Frans ligt mijn tempo aanmerkelijk lager. En is de woordenschat geminimaliseerd. Althans, het gaat inmiddels wel OK, maar in den beginne was het toch vooral het betere handen- en voetenwerk.

Op school wist ik niet hoe snel ik Frans moest laten vallen. Ik ben meer van de cijfers. Met de emigratie in het verschiet moest er een inhaalactie plaatsvinden. Ik had al mijn hoop gevestigd op de beroemde nonnetjes in Vught. De werknaam voor het gerenommeerde talencentrum aldaar. Ik was echter blijkbaar niet de enige die op dat idee was gekomen. Ze zaten de komende 5 maanden volgeboekt. Dus wanneer zij weer plaats voor mij hadden, was ik niet meer ter plekke. Dan maar de ouderwetse manier. Zelfstudie bij de LOI. Meteen het studiemateriaal voor beginnende, gevorderde én vergevorderde studenten aangeschaft. Aan het materiaal zou het niet liggen.

Ik ging gedisciplineerd aan de studie en maakte mijzelf wijs dat ik zowaar aanleg had voor deze prachtige taal. Hoe moeilijk kon het ook zijn? Er spreken ongeveer 285 miljoen mensen Frans, verspreid over 5 van de 7 continenten. Frans is de officiële voertaal binnen de UN, het rode kruis, de NATO en het IOC. Naast het Engels is Frans wereldwijd de meest onderwezen taal. Ik begaf me dus in een goed en vooral groot gezelschap.

Jeetje, wat hebben die jongens hier een hoop grammatica. En dat tempo haal ik zelfs (net) niet in het Nederlands. Gelukkig waren sommige woorden een feest der herkenning : douche, fauteuil, ambiance, ensemble. Of konden makkelijk vanuit het Engels achterhaald worden: mediocre, responsable, match, instruction. Ik begon nattigheid te voelen toen ‘brave’ ineens ‘moedig’ en niet ‘braaf’ blijkt te betekenen of een auto met een open dakje hier geen ‘cabriolet’ maar een ‘decapotable’ genoemd wordt. Een MRI moet je zoeken door de borden IRM te volgen en Finland is toegetreden tot de OTAN.

De Fransen zijn erg behulpzame en gewillige trainingsobjecten gebleken. Zo had ik een van de klusjesmannen uitgekozen om mijn Frans op uit te proberen. Vol verve stond ik te orakelen op ons balkon. De beste man knikte gedwee zijn hoofd. En zei wat terug. Waar ik vervolgens helemaal maar dan ook helemaal niets van begreep. Moedeloos droop ik af naar Jos, die mij vertelde dat de man Bulgaars was. Pffff.

Op een of andere manier is het culinaire Frans snel onder de knie te krijgen. Ik wilde dan ook alle bestellingen in de restaurants op mij nemen. Totdat ik een piscine wijn bestelde in plaats van een pichet. De ober mompelde dat dat best veel was en vroeg welke kleur wijn ik daarvoor in gedachte had. Bleek dat ik een zwembad en geen karafje wijn had besteld.

Ik had ondertussen wel door dat ze hier met ‘terminé?’ vragen of je klaar bent met eten. Vond dat wat morbide klinken, maar OK. We doen het ervoor. Totdat ik aan een groep Zwitserse gasten vroeg vous êtes terminés? Uit de verschrikte reactie maakte ik op dat het werkwoord terminer met ‘avoir’ onschuldig is, maar gecombineerd met ’être’ inderdaad niet veel goeds voor je gezondheid betekent.

Ach, we slaan ons er dapper doorheen. Inmiddels red ik me, ook zonder handen en voeten. Soms met wat extra bravoure. Dat betekent overigens ‘moed’ en geen ‘bluf’. Vooralsnog heb ik beide nodig.