Mistral
Hatsikidee, zo maar eventjes 20 graden lager. In een enkele dag. Daar moet je ook maar tegen kunnen. Lagen we eerst zo’n beetje aan het infuus onder de airco, worden we daarna uit onze verschoning geblazen door de Mistral. De wijnboeren zijn er blij mee. Na de stortregen blaast de Mistral het boeltje lekker droog en wordt voorkomen dat allerlei enge ziektes en schimmels de druiven de das omdoen. Zou wel erg sneu zijn, zo net voor de oogst.
Als je hier woont, krijg je vanzelf ontzag voor deze wind. Niet voor niets komt de naam Mistral van magistralis wat ‘meesterlijk’ betekent. De beplanting en bebouwing wordt erop aangepast. Dachten jullie dat die cipressen daar enkel esthetisch staan te wezen? Nou nee hoor, daar is over nagedacht. Zij zijn zo geplaatst dat ze optimale bescherming bieden tegen de wind uit het noorden. Een Provençaals huis is aan de noordkant het liefst potdicht. Toen wij ons huis lieten bouwen, had onze architect twee armzalige raampjes in de noordgevel bedacht. Wij vonden dat wat overdreven. Als Hollanders zijn we immers wel wat gewend. Op die fiets, tegen de wind in. Wij wilden openslaande deurpartijen. Niet een, maar twee. Hebben zelf overwogen om daar een balkon te maken. Wij zagen onszelf al zitten, met links uitzicht op het zwembad en rechts op Seguret. Wat een gedoe om dat briesje.
Wisten wij veel dat dat briesje met gemak uitgroeit tot windkracht 10 of 11, kan leiden tot gevaarlijke taferelen met boten op de Rhône, tot ongelukken met zeeschepen in de Zuid Franse havens en tot golven van meer dan 10 meter voor de Algerijnse kust. En dat meerdere malen per jaar.
Inmiddels weten we dat met de Mistral niet te spotten valt. Vooral in de winter en vroege voorjaar knalt hij door onze vallei met een windkracht 10 of 11. Dat is een zware tot zeer zware storm. Om tureluurs van te worden. De Mistral ontstaat wanneer koude lucht vanuit de poolstreek tot ver in Zuid Europa wordt gezogen door een lagedrukgebied boven de Golf van Genua. Wanneer het water daar warmer is dan de omgeving, stijgt de warmere lucht en door de luchtdrukverschillen gaat het nog harder waaien. Hoe groter het temperatuurverschil tussen het noorden en de Middellandse zee, hoe harder die wind tekeer gaat. Die moet zich dan ook nog persen door de smalle Rhônevallei- dat is bij ons dus- en ziehier: windstoten van 150 km per uur alsof het niets is. En tot in de hogere lagen van de atmosfeer. Met metingen van windstoten boven de 300 km per uur op de Mont Ventoux.
De Mistral hoort bij de Provence. Het blaast alles schoon en geeft die kenmerkende blauwe luchten. Wordt bezongen, vervloekt én is basis voor vele volkswaarheden. De Mistral die donderdag begint, duurt 9 dagen. De Mistral die vrijdag start, haalt de zondagse mis niet. De Mistral van zaterdag haalt de maandag net niet. Een Mistral die ‘bonjour’ zegt, dus in de ochtend begint, houdt het 3, 6 of 9 dagen vol. Maar als hij pas in de middag op gang komt, heeft hij een kort leven: tot hooguit de avond van de dag erop. Mijn persoonlijke favoriet: de Mistral die ’s nachts begint, duurt even lang als het bakken van een baguette of het eten daarvan.
Ik veronderstel dat alles helpt, als houvast voor het einde van dat briesje. Inmiddels zijn wij er weer -voor even- vanaf. De temperatuur is een behaaglijke 28 graden en wij zitten lekker op ons terras. Aan de zuidkant. In de beschutting van het huis, dat de Mistral tegenhoudt. Toch beter dan op dat bedachte balkonnetje aan de noordkant. Met dank aan de architect!
