Elke ochtend halen we knapperig verse baguettes bij het dorpsbakkertje. Van die lekkere, nog een beetje warm. Die geuren! Het is eigenlijk gewoon een kwestie van je neus volgen. Onderweg hebben we dan al gezwaaid naar opa. Althans, zo noemen we hem. Een oude man, die elke ochtend door de (klein)kinderen op een bankje in de zon wordt gezet. Later op de dag zien we hem genieten van een glaasje rode wijn. Zo is het mooi oud worden. Daar tekenen we voor.
Wij nog wel. Als rechtgeaarde babyboomers. Ofwel 55+ers. Maar wat blijkt: steeds meer jonge Fransen laten dat edele vocht aan hun neus voorbij gaan. In Frankrijk is bijna de helft van de wijndrinkers de 50 ruim gepasseerd. Zij zijn ook meteen de groep die de meeste wijn drinkt. Sommigen tikken met gemak de 130 liter per jaar aan. Dat zijn bijna 175 flessen. Niet verwonderlijk dat de huisartsen hier een speciale naam hebben voor te hoge leverwaarden in het bloed. De Côte du Rhône ziekte. Het zou ons niet verbazen als de bandbreedte hiervoor in de loop der tijd wat opgerekt is.
De jongeren komen nog niet tot de helft. Zij drinken gemiddeld slechts 7 keer per maand een wijntje. Met name de rode wijn verliest veel terrein. Door het jonge grut wordt net zo lief rosé of witte wijn gedronken. Steeds vaker zie je speciale biertjes gepromoot worden. Er is een ware generatiekloof ontstaan.
Ach, die arme buren van ons. Wij wonen midden tussen de wijnranken met links, rechts, achter en voor ons dappere wijnboeren. Die overigens opvallend vaak Meffre als achternaam hebben. Dat zet te denken. Komen we een andere keer op terug. Eén probleem per keer.
Alles in Seguret ademt wijn. Al bij de verkoop van Seguret door de Prins van Oranje aan de Graaf van Toulouse, werd er uitgebreid stil gestaan bij de uitmuntende wijnen die onderdeel van de deal waren. Nou ja, deal, een hele goeie was het niet. Daar had de Prins wel wat meer uit kunnen halen.
Ruim 80% van onze wijnen is rood. Dieprood. Volle, stevige wijnen. Door de toenemende UV straling krijgen de wijnen steeds hogere alcoholpercentages. Je ziet de jongeren wegrennen. De inflatie leidt tot hoge prijzen voor glas, etiketten, kurk. Voor bijna alles. Het gaat ons aan het hart. We zien elke dag weer hoe hard er gewerkt wordt. Maar de baret is voor de ogen getrokken. Te lang zijn opkomende wijnlanden weggehoond. Zijn markttrends genegeerd.
De Franse wijn wordt vooral in Frankrijk zelf verkocht. En die markt is veranderd. Het stereotype van de Fransman met een baguette in de ene en een glas rode wijn in de andere hand is aan het verdwijnen. Steeds minder “du pain, du vin”. Als jullie dit nu automatisch aanvullen met “et du boursin”, dan moet je oppassen. Dan hoor je ook bij de babyboomers, bij de forse innemers. In dat geval: santé, à la votre. Wij doen vrolijk mee. Zijn we aan onze buren verplicht!
